Η θαυματουργή
εικόνα της Αγίας Μαρίνας Μαΐστρου συνδέεται με τη νεότερη θρησκευτική ιστορία
της ευρύτερης περιοχής της Αίνου, στην Ανατολική Θράκη.
Η
εικόνα ανήκε στην Ειρήνη Αμπατζή, κάτοικο
του εγκαταλειμμένου Μαΐστρου, που μαζί με τα τρία παιδιά της και τα λιγοστά
υπάρχοντά της μετέφερε και την εικόνα, η
οποία της είχε δοθεί ως προίκα από τη μητέρα της.
Σύμφωνα
με την οικογενειακή παράδοση, η εικόνα αγιογραφήθηκε στο Άγιο Όρος και ο καλόγερος που τη ζωγράφισε, μετά από κάθε
πινελιά που έβαζε, έκανε παράκληση στην
Παναγία.
Τα
πρώτα θαύματα καταγράφηκαν το 1911, Στην αρχή η εικόνα «δάκρυζε» πριν από κάθε
δυσάρεστο γεγονός για τον ελληνισμό. Μάλιστα το «υγρό» αυτό είχε θεραπευτικές
ιδιότητες, οπότε πολλοί πιστοί έσπευδαν να πάρουν από αυτό, μόλις αυτό
εμφανιζόταν πάνω στο σώμα της εικόνας. Στη συνέχεια καταγράφηκαν πολλά θαύματα,
αφού πολλοί πιστοί, χριστιανοί και μουσουλμάνοι κατέφευγαν στο σπίτι της
αείμνηστης Ειρήνης ζητώντας τη βοήθειά της Αγίας.
Ακολουθούν
χρόνια δύσκολα, με μετακινήσεις πληθυσμών, στερήσεις και κακουχίες, με
αποκορύφωμα την προσφυγιά του 1922, τότε που οι κάτοικοι του παλαιού χωριού
εγκαθίστανται στην σημερινή τοποθεσία.
Από
τα πρώτα χρόνια της προσφυγιάς, δηλαδή από το 1923 και μετά, κάτοικοι της
Αλεξ/πολης αρχικά αλλά και από πολλά σημεία του Έβρου αργότερα, κατέφθαναν την
εορτή της Αγίας Μαρίνας στο Μαΐστρο, για να προσκυνήσουν τη θαυματουργή εικόνα.
Έτσι,
σταδιακά στον πλατανότοπο του
Μαΐστρου άρχισε να διαμορφώνεται ένα
πανηγύρι, με πλήθος κόσμου, που συνδύαζαν το προσκύνημα στη θαυματουργή εικόνα
στο σπίτι της Ειρήνης, με ημερήσια εκδρομή.
Το
πανηγύρι συνεχίζεται μέχρι σήμερα και συνεχώς μεγαλώνει η φήμη του. Κανείς όμως
δεν ξεχνά πως η κινητήριος δύναμη για τη μεγάλη προσέλευση είναι η πίστη στη
θαυματουργή εικόνα της Αγίας Μαρίνας Μαΐστρου.
Πηγή: Από άρθρο της Αικ. Κάλτσου.